czujka

czujka: {{stl_3}}czujka {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ʧ̑ujka{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_10}}f {{/stl_10}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_14}}Wachposten {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}\czujka pożarowa {{/stl_22}}{{stl_14}}Rauchmelder {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}

Игры ⚽ Нужен реферат?

czujka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czujkajce; lm D. czujkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek lub niewielki oddział (głównie w wojsku) pełniący wartę w czasie postoju lub dokonujący zwiadu; straż, czata … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czujka — ż III, CMs. czujkajce; lm D. czujkajek 1. «człowiek lub oddział postawiony na straży, wysłany w teren w celu zasięgnięcia wiadomości o nieprzyjacielu; warta, czaty» Rozstawić, wzmocnić czujki. 2. techn. «samoczynne urządzenie ostrzegające, czułe… … Słownik języka polskiego
pikieta — ż IV, CMs. pikietaecie; lm D. pikietaet 1. «straż, warta, czujka; żołnierz lub niewielki oddział (zwykle kawalerii) stojący na czatach» Ułan na pikiecie. Wysyłać, rozstawiać pikiety. 2. przestarz. «gra w karty, rozgrywana 32 kartami; biorą w niej … Słownik języka polskiego
čiuika — ×čiùika (l. czujka) sf. (1) 1. rudinė, milinė: Jis dar turi senovinę čiùiką Pun. Su čiuika apsiklėstusi M.Valanč. Piemenį apvilko čiuikelè ir išleidė ganytų Sv. 2. menk. jauna mergaitė, piemenė: Ne čiùikos dainiuo[ja] – užaugusios moteriškos… … Dictionary of the Lithuanian Language

Academic dictionaries and encyclopedias